Bihotz bakartien kluba

Atzo "Katamalo" ikusten izan nintzen .

Gustokoa dut tarteka , musika lasaia entzutea , kitarra akustikoa , baxua , biolina , ...melankolias betetako hitzekin nahastuta . Pentsaarazi egiten dit , lasaitu , eta barrenean ditudan korapiloak askatu , guztiz ez bada ere .

Aurkitu dut beste "hoby" bat : Argazkilaritza . Han ibili nitzen klik eta klik . Badakik ez naizela beste munduko iñor baina , gustoa hartu diot , trukiloa hartu ta buruan ditudan ideia zoro guztiak hor isladatzen baditut ... gaitzerdi .

Joango naiz tarteka argazki batenbat hemen ipintzen , ea batenbat itxurazkoa ateratzen dudan .

Eta igandean ... Bueno , hoi hurrena kontatuko dut .

Desagertu egiten zara
ispiluaren aurrean
margotzen zaren bakoitzean.

Orduan, zeu zara hizpide
zeu zara laudorio
ez duzu parekorik.

Soilik begiak ixterakoan
itzultzen zara zeugana
betazalak erauztean .

Ba hoi

“no me importa que sea difícil

si lo hago contigo

que mi única patria es la mar

y ahora mi mar eres tu.

romper amarras sin

miedo a perderme,

ahogarme en tu cuerpo...".

Egan

"No sé; me importa un pito que las mujeres tengan los senos como magnolias

o como pasas de higo; un cutis de durazno o de papel de lija.

Le doy una importancia igual a cero, al hecho de que amanezcan

con un aliento afrodisiaco o con un aliento insecticida.

Soy perfectamente capaz de soportarles una nariz que sacaría

el primer premio en una exposición de zanahorias;

¡pero eso sí! - y en esto soy irreductible - no les perdono,

bajo ningún pretexto, que no sepan volar."

Oliviero Girondo